Dominique Vangilbergen is een Belgische kunstenaar die in Berlijn woont en werkt. Na een carrière in de grafische sector besloot Dominique te verhuizen naar het eiland Corsica. Daar vond hij rust en kon hij zich terug focussen op zijn tekenwerk. Na enkele jaren verhuisde hij naar het zuiden van Frankrijk om vervolgens in Berlijn te belanden.

Kenmerkend voor de werken van Dominique zijn terugkerende thema’s zoals de architectuur van operahuizen en serres en bovenal is er zijn aandacht voor details.
Door een verweving van verschillende werkelijkheidslagen, een opeenvolging van bevroren kaders, wil de kunstenaar ons als kijker confronteren met een "elders". De kunstenaar streeft ernaar om parallelle werelden af te beelden waar de mens epische ruimtes en plaatsen verkent. Hij creëert werelden waarin je als kijker ingezogen wordt.       

In 2014 won Dominique Vangilbergen de Saatchi Drawing Award en stelde hij met dat werk tentoon in de Saatchi Gallery Londen.  Ook datzelfde jaar werd er werk aangekocht door de Deutsche Bank Collection in Duitsland.

Matt Rota omschrijft zijn werk als ‘X-ray meditation’ in The art of Ballpoint (2015): "It is a technique that requires a lot of time and mastery." Hij noemt de dunne balpenlijn waarmee Dominique tekent zelfs "the thin blue line between the real, the irreal and the surreal". 

Naast die grote tekeningen maakt de kunstenaar geschilderde werken op papier en hout die droomwerelden voorstellen. Terugkerende thema’s in deze reeks zijn de natuurelementen. Een decennium geleden startte de kunstenaar een reeks over de 4 natuurelementen: geoscopies (aarde), waterscopies (water), pyroscopies (vuur) en aeroscopies (lucht). 
De complete serie is een eerbetoon aan de verdwijnende wereld en legt op een esthetische wijze het gevoel van verwondering vast. Je ziet er de kunstenaar in als ontdekkingsreiziger, voortdurend op zoek naar nieuwe gebieden en impulsen.