Francis Bekaert was in 2016 de winnaar van de Gaverprijs en het oeuvre van deze beloftevolle schilder echoot aan het begrip tijd. Zijn werken hebben een tijdloos karakter door hun soberheid en verstilling. 

Francis Bekaerts manier van schilderen -gelaagd, alomvattend en picturaal- is gericht op het creëren van universele, eigenzinnige en op het eerste zicht mysterieuze beelden. Als toeschouwer zweef je als het ware door het gebied tussen slapen en ontwaken, tussen figuratie en abstractie. Verstrikt in ruimte en tijd. De grenzen van het onderwerp worden gemarkeerd door subtiele verftoetsen die licht en schaduw suggereren, waardoor beelden ontstaan die een unheimlich gevoel opwekken. Zijn schilderkunst lijkt heel goed te weten wat het doet, zoekend naar broosheid, grenzen aftastend, tot een nieuwe dimensie ontstaat waarin de toeschouwer als passant en observator de mogelijkheid krijgt om tot een eigen interpretatie of projectie te komen. Volgens de Gentse kunstcriticus Daan Rau is Bekaert duidelijk een schilder pur sang die een boeiend en eigenzinnig parcours aflegt, geïnspireerd (maar niet gebonden) aan het verleden en de grote traditie.