Johan Parmentier (°1952) volgde de studies beeldhouwkunst aan het Sint-Lucas Instituut van Gent en woont in Huise waar hij in twee grote ateliers werkt. De kunstenaar werkt bijzonder graag met steen, maar de laatste jaren maakt de kunstenaar ook gipsen en bronzen sculpturen. Hij ziet dat als een afwisseling met de grote steenprojecten. Het is een andere manier van werken, maar steeds weer duikt een verticaal streven op en een zekere monumentaliteit.

In het oeuvre van Johan Parmentier speelt de tijd een grote rol. In een interview met Eric Bracke in ons Erfdeel verduidelijkt Parmentier zijn trage manier van werken.

‘Tijd is een hard gegeven in het creatieproces’, zegt Parmentier zijn werken overschouwend. ‘Je moet hem proberen tot vriend te maken door te wachten tot het juiste moment is aangebroken.’

Dat verklaart waarom hij soms maandenlang alleen tekent. Pas als hij er mentaal klaar voor is, gaat hij met de tastbare materie aan de slag. De kunstenaar houdt schetsboeken bij en studeert eerst lang op een project vooraleer hij komt tot de uitvoering.

Eric Bracke:

Johan Parmentier hakt en zaagt massieve steenblokken tot basale, driedimensionale beelden. Zijn stenen sculpturen zijn nonfiguratief en rudimentair van vorm. Hij wil de steenbrokken niet zozeer in een vorm dwingen als wel, zo zegt hij zelf, hun specifieke taal versterken. Die taal komt tot uiting via de morfologie en de eigenheden van de materie. De carrière van Parmentier laat zich in zekere zin lezen als een opeenvolging van carrières of steengroeven, waar hij na een observatieperiode met het tekenblok en het fototoestel in de hand stenen uitkiest vanwege hun ritmische structuren, monumentaliteit en lichamelijkheid. Daarna bewerkt hij de huid van de steen zodanig dat zijn sensuele kracht aan de oppervlakte komt.

Wanneer je de werken van Johan Parmentier ziet, doen ze denken aan archaïsche beelden, monolieten uit een ver verleden. De massiviteit van zijn werken vind je ook in zijn kleinere sculpturen en tekeningen en dat maakt indruk.

website