Ronald Zuurmond (°1964) leeft en werkt in Tilburg. De kunstenaar studeerde eerst sociologie aan de Katholieke Universiteit Brabant (1984-1990) en volgde een éénjarige opleiding aan de Kunstacademie van Tilburg. Hierna volgde hij twee jaar lang privélessen bij de schilder Jan Beutener.

De wereld om hem heen is voor Zuurmond een uitgangspunt om tot schilderen te komen. Planten, landschappen en stillevens zijn slechts het startpunt voor een proces waarbij de verf hem stuurt. Zuurmond heeft een grote interesse voor landschappelijke motieven. Daarnaast schildert Zuurmond ook portretten en zelfportretten. De laatste jaren duiken er ook collages op met fragmenten van schilderijen.

Ronald Zuurmond maakt schilderijen met krachtige, pasteus opgebrachte verflagen. Deze verfhuid komt niet in één keer tot stand. Door middel van herhaaldelijk schuren en schilderen schemeren de diverse lagen door tot de mooiste kleur ontstaat waarin het licht behouden is gebleven.

De doeken zijn zwaar van de verf. Verf die even gemakkelijk weer van het doek wordt geschraapt als er op gezet lijkt te zijn. 'Lijkt', want Zuurmond kan juist heel lang bezig zijn met het zoeken naar de precieze lijnen en kleuren om de gewenste ruimtelijke werking te creëren.

Ook bij Ronald Zuurmond vinden we de wankeling tussen figuratie en abstractie.

Schilderen is voor Ronald Zuurmond een zoektocht en schilderijen zijn bij hem ook nooit binnen één tijdspanne af. Schilderen is voor hem een zaak van tijd, rijping. Een gevecht om de dingen op hun plaats te krijgen.

Zuurmond schildert toevallige elementen uit zijn omgeving, maar doet dat op zo’n manier dat die elementen op den duur motieven worden die je herhaaldelijk tegenkomt.

Het schilderen gebeurt heel intuïtief bij Zuurmond en hij gaat daarbij op zoek naar het moment tot het werk op slot zit. Het moet zo zijn dat er niks meer weg te halen is, net zo min als er nog iets aan is toe te voegen. Als dat punt bereikt is, zijn al die quasi onbelangrijke dingen een schilderij geworden waarbinnen ze een verbinding met elkaar aangaan. Ze zijn een echo van elkaar geworden.

Het zoeken naar het beeld is het handschrift van Ronald Zuurmond. De dingen die hij schildert zijn er al. Hij hoeft ze alleen maar te zien, achteloos, vanuit de ooghoeken. Ze zijn een soort aanleiding, een begin. De rest is hard werken en overwegen. Je zou die manier van schilderen kunnen vergelijken met het werk van de dichter. De eerste regel van een gedicht is een cadeauregel, de rest is zwoegen.

Gepubliceerd in Museumtijdschrift, december 2003

website